|
Ο τίτλος του βιβλίου καλεί τους αναγνώστες να περάσουν τριάντα μέρες μαζί με το
γνωστό επιθεωρητή - τόσες είναι οι ιστορίες που περιλαμβάνονται σε αυτό. Δεν
εκτυλίσσονται όλες στη Βιγκάτα, την πόλη της Σικελίας όπου ζει και εργάζεται ο
Μονταλμπάνο. Μερικές αναφέρονται σε γεγονότα που συνέβησαν όταν εκείνος έκανε τα
πρώτα του βήματα ως αστυνομικός. Πρόκειται λοιπόν για τριάντα έρευνες, μερικές
αρκετά παράξενες, αλλά, αν λάβουμε υπόψη μας το χαρακτήρα του αστυνόμου, δε θα
μπορούσαν να είναι διαφορετικές. Το δειγματολόγιο των εγκλημάτων είναι μεγάλο:
προμελετημένα ή εξ αμελείας, σκηνοθετημένα, προαναγγελθέντα ή απλώς εικονικά.
Μερικές φορές ο Μονταλμπάνο φτάνει έγκαιρα, άλλες πολύ αργά. Ορισμένες φορές η
δικαιοσύνη των ανθρώπων έρχεται λογικά και έγκαιρα να δώσει λύση, άλλες η
εκδίκηση ή οι ενοχές δίνουν τη δική τους. Μερικές φορές, όπως συμβαίνει στη ζωή,
δεν υπάρχει η εξυπνάδα για να εξηγηθεί το μυστήριο των εγκλημάτων και γενικότερα
των ανθρώπινων πράξεων. Κάθε υπόθεση αφήνει ένα συναίσθημα ικανοποίησης ή πίκρας,
γιατί υπάρχουν και μερικές ιστορίες στις οποίες θα ήταν καλύτερα να έμεναν τα
πράγματα όπως είχαν, να μη δινόταν λύση στο πρόβλημα. Εγκλήματα που γίνονται από
πάθος, για χρηματικές διαφορές, από τη Μαφία, από φιλοδοξία, εν βρασμώ ψυχής ή
από τη συνηθισμένη καθημερινή φθορά. Εγκληματίες ηλικιωμένοι, νέοι, άντρες,
γυναίκες, όμορφοι, άσχημοι, ανήθικοι, ηθικοί, καλλιεργημένοι, αμόρφωτοι.
Μοναδικός κοινός παρονομαστής σ' αυτό το πολυάριθμο πλήθος, ίσως, η ανθρώπινη
συμπεριφορά του Σάλβο Μονταλμπάνο, που στη σκληρότητα της ζωής αντιτάσσει, με το
δικό του στιλ, τη διάλεκτο που χρησιμοποιεί όταν μιλάει και τη μοιρολατρική αλλά
όχι υποταγμένη ηθική, τα φθαρμένα αλλά πάντα δυνατά όπλα του ανθρώπου: την
εξυπνάδα, την ειρωνεία και τον οίκτο.
Il titolo del libro invita i lettori a passare trenta giorni con il noto ispettore - tante sono le storie contenute in esso. Non si svolgono tutte a Vigata, la città della Sicilia dove vive e lavora Montalbano. Molte si riferiscono a fatti che si ricollegano a quando egli muoveva i suoi primi passi come poliziotto. Si tratta quindi di trenta indagini, alcune abbastanza insolite, ma, se consideriamo il carattere del poliziotto, non potrebbe essere diversamente. Il campionario dei delitti è vasto: premeditati o colposi, inscenati, preannunciati o semplicemente simulati. Alcune volte Montalbano arriva tempestivamente, molte altre tardi. Certe volte la giustizia degli uomini arriva in maniera logica e tempestiva a dare la conclusione, altre volte la vendetta o il pentimento si fanno giustizia da sé. Molte volte, come avviene nella vita, non esiste logica per spiegare il mistero dei delitti e più in generale delle azioni umane. Ogni caso lascia un sentimento di soddisfazione o di amarezza, perché ci sono anche molte storie nelle quali sarebbe stato meglio lasciare le cose com'erano, e non dare soluzione al problema. Delitti che derivano dalla passione, da contrasti economici, mafia, ambizione, in preda all'ira o per normale logorio quotidiano. Delinquenti anziani, giovani, uomini, donne, belli, brutti, immorali, morali, colti, ignoranti. Unico comune denominatore in tanta varia umanità , forse, il comportamento umano di Salvo Montalbano che alla durezza della vita contrappone, con il suo stile, il dialetto che usa quando parla e i fatalistici ma non sottomessi principi morali, le logore ma sempre forti armi dell'uomo: l'intelligenza, l'ironia e la compassione.
|
