Pensjonat Ewa
to dom publiczny w sycylijskim miasteczku Vigąta. Główny bohater powieści, młody
człowiek o imieniu Nenč, spędza tam długie godziny, żeby słuchać zwierzeń
prostytutek, w nadziei, że opowieści tych doświadczonych kobiet nauczą go życia.
Są lata czterdzieste XX wieku, na Sycylii trwa wojna, dzieją się rzeczy straszne,
lecz chłopak nieoczekiwanie zaczyna ulegać jakiejś nieznanej sobie, niepojętej
sile, która sprawia, że wszystko, co dotąd było dlań ważne, traci znaczenie
na rzecz nowego obiektu jego pasji. Pasji, którą jest miłość.
Kryptoautobiograficzna opowieść z lat dorastania, utrzymana w klimacie pokrewnym
filmom Felliniego czy Tornatore opowiada o dzieciństwie i okresie dojrzewania w
czasach faszyzmu i wojny. Camilleri użyczył swojemu bohaterowi zdrobniałej
formy imienia, jakim nazywano go w dzieciństwie. Powieść Pensjonat Ewa
pokazuje zdaniem krytyków niewyczerpane możliwości, jakie kryją się jeszcze
w talencie popularnego pisarza. |